70-80 yıllarda yenildik ama ezilmedik diye kendimizi teselli eden bir Türk futbolu vardı. Bugün Fenerbahçe’yi izlerken o günleri hatırladım, beni asıl üzen maalesef düzelecek gibi durmayan bir Fenerbahçe görüyorum.
Hangi yöne baksam olumsuz bir senaryo var, yönetim basiretsiz ve tecrübesiz, en kötüsü de liyakatli bilgi sahibi kulüp içinde çalışanlara güvenmeyen bir zihniyet tablosu var, sahaya bakıyorum hiç bir zaman oluşmayan ideal ilk 11 ne yaparsa yaparsın forma şansı bulamayan Emre Mor, Osai Samuel, İsmail Yüksek hocanın hangi gözle izlediğini anlayamadım, sadece boş ve düz koşu yapan pas veremeyen Ferdi Kadıoğlu'na ve futbolcunun göbeğinin içinden geçmeye çalışan Rossi’ye sürekli şans veren Jesus’un futbol anlayışını sorgulamak lazım.
Bu kulübün dokusunu, dinamiklerini bilen biri olarak sayın Ali Koç ve yönetimine naçizane tavsiyem şu olabilir, İnsana temas etmeden şirket fabrika yönetir gibi yönetilmeyeceğini bilinmesi gerekirdi, bazen başarılar hiç görmediğiniz bir yerde saklıdır, insana temas ederseniz rakip takımın vurduğu şut direğe çarpıp dışarı çıkar, sizin vurduğunuz şut direğe çarpıp gol olur, niyetler halis olmazsa tam tersi olur diye düşünüyorum...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.